Kahramanmaraş Ceyhan Köprüsü: Resimleri ve Fotoğraf Galerisi

Gezimize Kahramanmaraş sınırlarında başlıyoruz; ılık güneş altında yeşil ağaçlarla çevrili taş konstrüksiyonu önümüzde duruyor. Suyun yüzeyi yumuşak yansımalar oluştururken, eğimli gövde ve kemer silueti uzaktan okunuyor. Zemindeki kaba yüzey yapısı, hafif gölge oyunlarıyla beraber mekâna sakin bir ritim katıyor. Bu başlangıç noktasında ekibimiz yürüyerek ilerlemeye hazırlanıyor, fotoğraflarla kompozisyonu saklıyoruz ve rotayı belirliyoruz.

Önceki uzaktan görülen kemerin ardından yaklaştığımızda su yüzeyindeki ayna etkisini gözlemliyoruz; arkadaki dağlık sırtın yeşil tonları ile birleşen mavi gölgesi dikkatimize giriyor. Suyun akışındaki hafif kabarmalar kaya parçalarının altındaki boşluklarla oyun kuruyor. Ekibimiz fotoğrafçılık molası verirken, doğal ışığın yüzeyin pütürünü nasıl vurguladığını tartışıyoruz ve gezi rotasını sağa kaydırıyoruz.

Önceki yürüyüş bölgesinden sonra köprünün üzerine çıktığımızda bir aracın geçişini izliyoruz; taş blokların sağlam yapısı tekerlek sesiyle kontrast oluşturuyor. Suyun alttan akışı ritmik bir tempo sağlar; köprü yüzeyindeki hafif eğim adımlarımızı etkiliyor. Grup içinden biri taş korkuluklara dokunup yüzey farkını paylaşıyor, biz de ileriyi keşfetmek üzere sola doğru yön değiştiriyoruz.

Önceki aracı geçtikten sonra yayaların bulunduğu bölüme geldik; insanlar sohbet ederken taş yüzeyin sıcaklığı ayak tabanına aktarılıyor. Kemer açıklıkları arasındaki gölge kesitleri patikada ritim sağlıyor. Yüzeylerin yoğunluğu elimizle hissedilirken, grup üyeleri birbirine bakıp anı paylaşıyor; biz de bir süre durup karşı kıyıya doğru gezi planı yapıyoruz.

Daha yakından bakınca su üzerinde oluşan kemer yansımalarını araştırıyoruz; yapı yaklaşık 158 metre boyunca uzanır ve bu uzunluğun verdiği ritmi suyla hissediyoruz. Parlak gün ışığı taş yüzeyin koyu ve açık tonlarını ayırırken, her bir blokta farklı mineral çeşitleri beliriyor. Ekip sessizce ilerleyip kompozisyonları değerlendirdikten sonra sağa doğru hareket etmeye karar veriyoruz.

Kemerlerin altına yaklaştığımızda sivri profilli altı açıklığın düzenini not alıyoruz; bu altı bölüm taş işçiliğinin ritmini belirliyor. Blokların kenarlarında hafif erozyon izleri ve yüzey pütürleri elle hissedilir durumda. Grup, mimari düzeni incelerken biz dikkatlice açıklıklardan akan suyun sesine odaklanıyoruz ve rota biraz daha içeriye kırılıyor.

Yukarı çıktıkça korkuluk taşlarının kalınlık aralığını araştırıyoruz; moloz taştan örülmüş olan bu bariyerlerin 0,60 ile 1,10 metre arasında değiştiğini not ediyoruz. Pürüzlülük ellerimize aktarılan ılımlı sıcaklıkla birleşiyor, etrafta dolaşanların sohbetleri yüzeyler arasındaki sessizliği dengeliyor. Katılımcılar yavaşça ilerleyip karşı kıyıdaki kayalıkları dikkatle gözden geçiriyor ve kısa bir mola verip manzarayı değerlendiriyor.

Arka tarafa geçince köprü ayaklarının suya karşı nasıl formlandığını not alıyoruz; suyun geliş yönünde üç adet selyaran konumlanmış, bunlardan iki tanesi görece sağlam duruyor. Taş yüzeylerin suyla buluştuğu noktalarda yosun ve nem izi sabit bir ritim veriyor. Biz burada durup ayakların etrafındaki akıntı örüntülerini izliyor, sonra merdiven boyunca aşağı iniyoruz.

Şimdi detaylara odaklanınca ekip ortak bir tarih algısı paylaşıyor; köprünün XV. yüzyılda Dulkadir Beyliği döneminde inşa edildiği düşünülüyor ve bu dönemin taş işçiliği özellikleriyle örtüştüğünü fark ediyoruz. İki büyük kemerin su üzerindeki simetrik yansıması gün ışığıyla birleşerek fotoğraf karesine sakin bir ritim getiriyor. Hep birlikte kısa bir tarih notu alıyoruz.

Arka tarafa geçtikten sonra yüzeyler üzerindeki restorasyon lekelerini inceliyoruz; çeşitli onarımlar yapılmış olsa da yapı çoğunlukla orijinal görünümünü korumakta. Kayalıklarla birleşen renk paleti gri, bej ve hafif yeşil tonları veriyor; yüzeyler güneşten farklı açılarda parlaklık değiştiriyor. Katılımcılar onarım teknikleri üzerine kısa bir yorum paylaşıyor, sonra yürüyüşe devam ediyoruz.

Buradan ayrılmadan önce son bir çerçeve alıyoruz; Kahramanmaraş sınırları içindeki bu taş köprüyü gezerken rehber notunu hatırlatıyoruz: yapıya dair envanter bilgileri Prof. Dr. Mehmet Özkarcı tarafından derlenmiş kaynaklarda yer almakta. Suyun sakin akışı ve yüzeyler bize veda ederken, katılımcılar günün gözlemlerini paylaşıp dönüş yoluna doğru sağa yöneliyor.