Kahramanmaraş Döngel Mağaraları: Resimleri ve Fotoğraf Galerisi

Girişte geniş bir perspektif alıyoruz; kayalıkların arasındaki açıklığı ve etraftaki yeşil bitki örtüsünü keşfediyoruz. Az önce baktığımız yerde ağaçların dokusu ile çalıların rengi arasında nazik bir kontrast fark ediyoruz. Yolculuğumuzun başlangıcında zeminin kaya dokusu ayaklarımıza temas ediyor; buradaki sessiz hava rehberliğimizi daha da anlamlı kılıyor ve yürüyüşe başlamaya hazırlanıyoruz. Buraya Döngel Mağaraları adı veriliyor ve bölge dinlenme için elverişli bir alan içeriyor.

Az önce gördüğümüz girişten sonra sırt sırta dizilmiş yüksek kayalarda yukarıyı incelemeye başlıyoruz; açık mavi gökyüzü ile taş yüzeylerin dokuları arasında hoş bir uyum fark ediyoruz. Dallanmış yeşil yaprakların kenarlarından süzülen güneş ışığı, çatlakların gölgesini yumuşatıyor. Ayak basılan zemindeki taneli kum yapısı yürüdükçe farklı sesler çıkarıyor ve atmosfer değişiyor.

Girişin ardından mağara ağzına yaklaşıyoruz; sarmaşıkların sarma şekli ile çevredeki taş kütlelerinin pürüzlülüğünü dikkatle inceliyoruz. İçeri doğru çöken karanlık ile dışarıdaki yeşilin kontrastı adım adım azalıyor. Nemli yüzeylerde hafif parlama görülüyor; ellerimizi uzattığımızda soğuk dokuyu hissediyoruz ve bir süre durup içeriye gireceğimiz anı paylaşıyoruz. Bu kompleks üst üste ve birbirine bağlı üç boşluktan oluşuyor.

Daha içeri ilerledikçe tavanın doğal taş ve mineral dokularını yakından gözlemliyoruz; maviyle yeşil tonlarının bir araya gelişini fark ediyoruz. Burada kısa bir not düşelim: Döngel Mağaraları üç üst üste ve birbirine bağlı mağaradan oluşuyor; etekleri ceviz ile çınar ağaçlarıyla çevrili bir alanın içindeyiz. Işığın kırılmasıyla oluşan renk oyunları, atmosferin tadını çıkarmamızı sağlıyor.

İlerledikçe duvar yüzeylerinde yeşil yosun lekelerini incelemeye devam ediyoruz; kıvrımlı kayaların oluşturduğu hatların üzerinde nem damlacıklarının parlak noktalarını fark ediyoruz. İç mekandaki rutubet farklı bir koku ile adımlarımızın ritmini değiştiriyor. Karanlık kısımlarda hafif yankılanan ses, grubun sohbetini kesip dikkatleri yönlendiriyor; öylece birkaç saniye boyunca sessizce etrafı algılamaya çalışıyoruz.

Çıkışa doğru ilerlerken kayanın dibinden akan suyu yakından gözlemliyoruz; şelalenin düşüşü kayalarla etkileşime girince küçük buharlar görünüyor. Etraftaki yeşil yaprakların titreşimi suyun ritmiyle uyum sağlıyor. Su damlacıkları yüzeylerde küçük parlak lekeler oluşturuyor; yanımızdaki taşların dokusuna dokunup soğukluğunu hissettikten sonra grup yeniden rotasını belirliyor.

Son olarak yukarı doğru baktığımızda sarp kayalıklarla çevrili vadinin geniş hattını gözden geçiriyoruz; yüzeylerin doğal çizgileri ile kurumuş yaprakların tonu arasında sakin bir denge sezgisi var. Burada bir bilgi paylaşalım: Kahramanmaraş şehir merkezinden buraya kara yoluyla yaklaşık elli kilometre, yani araçla elli dakikalık bir yolculukla ulaşılabiliyor. Bu notla birlikte vedalaşıp dönüş hazırlığına koyuluyoruz.